ပညာရွိၾကီးမ်ား

တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာတြင္ အလြန္အင္မတန္မွ ပညာရွိၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္း ေနထိုင္ၾကေလသည္။ ထုိရြာမွ ပညာရွိတစ္ေယာက္သည္ အိမ္အတြင္းသို႔ အလြန္ရွည္းလ်ားေသာ ၀ါးတစ္လံုးကို အရွည္လိုက္ မသြင္းဘဲလွ်က္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္သြင္းေနေလသည္။ သူသည္ ဘယ္လိုပင္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း ထို၀ါးကို အိမ္အတြင္းသို႔ သြင္းမရဘဲ ျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုအခ်င္းအရာကို ျမင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဒုတိယပညာရွိတစ္ေယာက္သည္
"သူငယ္ခ်င္းဘာလုပ္ေနတာလဲ"ဟု ေမးေလသည္။
ထုိအခါ ၀ါးကို သြင္းေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူသည္
"ငါ ဒီ၀ါးအရွည္ၾကီးကို အိမ္ထဲကို သြင္းေနတာ မရဘဲ ျဖစ္ေနတယ္၊ ဘယ္လိုသြင္းရမလဲ အၾကံေပးပါအံုး သူငယ္ခ်င္းရာ"ဟု အၾကံေတာင္းေလသည္။
ထိုအခါ ဒုတိယပညာရွိသည္
"ငါလဲ မသိဘူးကြ၊ ေအး သို႔ေသာ္ ရြာေတာင္ပိုင္းမွာေတာ့ ပညာရွိၾကီး ဦးဥာဏရွိေလရဲ႔၊ သူ႔ဆီကို သြားေမးရင္ေတာ့ မင္းရဲ႕႕႕႔၀ါးကို အိမ္အတြင္းကို ဘယ္လိုသြင္းရမလဲ ဆိုတာကို ဒို႔မ်ား သိႏိုင္လိမ့္မယ္၊ ဒို႔ သူ႔ဆီကို သြားျပီး ေမးၾကစို႔။"ဟု ဆိုျပီး ရြာေတာင္ပိုင္းတြင္ ေနထိုင္ေသာ ပညာရွိၾကီး ဦးဥာဏဆီသို႔ သြားၾကေလသည္။
သူတို႔သည္ ကံေကာင္းသျဖင့္ လမ္္းတြင္ပင္ ပညာရွိၾကီး ဦးဥာဏကို ေတြ႔ရွိေလသည္။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ အိမ္အတြင္းသြင္းမရေသာ ၀ါးျပႆနာကို ေမးရန္အလို႔ငွာ ပညာရွိၾကီးထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ထူးဆန္းေသာ အရာကို ျမင္ၾကေလသည္။ ထူးဆန္းေသာ အရာသည္ကား ျမင္းကို အမ်ားက ေက်ာေပၚက စီးၾကသည္။ သုို႔ေသာ္ ပညာရွိၾကီး ဦးဥာဏသည္ကား ျမင္း၏ တင္ပါးေပၚက(ဖင္ျမီးပိုင္က) စီးေနေလသည္။
ထိုအခါ ပထမ ဒုတိယပညာရွိတို႔သည္ သူတို႔၏ ပထမရင္ဆိုင္ေနရေသာ ၀ါးျပႆနာကို ေမးရန္ေမ့သြားၾကသည္။ ေလာေလာဆယ္ ျမင္ေနရေသာ ျပႆနာကို ေမးျမန္းၾကေလေတာ့သည္။
"အို ပညာရွိၾကီး ဦးဥာဏ! အဘယ္ေၾကာင့္ သင္ဟာ ျမင္းရဲ႔ ေက်ာကုန္းေပၚက မစီးဘဲ ျမင္းရဲ႔တင္ပါးေပၚက စီးသလဲ၊"ဟု ေမးေလသည္။ ထိုအခါ ပညာရွိၾကီး ဦးဥာဏသည္
"ေအး ငါ ဟာ ျမင္းရဲ႔ေက်ာကုန္းေပၚက မစီးဘဲ တင္းပါးေပၚက စီးတာကေတာ့ ၾကိဳးရွည္ေနလို႔ေဟ။"ဟု ေျဖၾကားလိုက္ေလေတာ့သတည္း။