“ဒါယကာၾကီးဦးအံုးေရႊအျဖစ္ကေတာ့”

မိမိရြာမွ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုျဖစ္သည္၊ မိမိတို႔၏ ရြာ၌ ဦးက်င္ဟုိက္အမည္ရွိေသာ တရုတ္ၾကီးတစ္ ေယာက္ရွိသည္၊ သူသည္ မိမိတို႔၏ ရြာ၌ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေနထိုင္သြားခဲ့သည္၊ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္က ၀မ္းတြင္းျမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရြ႕သြားခဲ့သည္၊ ယခုအခါ ထိုျမိဳ႕တြင္ ၾကီးပြားေနျပီးျဖစ္သည္၊ ထိုဒါယကာၾကီး ဦးက်င္ဟုိက္သည္ ေက်းဇူးသိတတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္အားေလွ်ာ္စြာ သူငယ္စဥ္က ေနခဲ့ေသာ မိမိတို႔၏ ရြာကို ေက်းဇူးဆပ္ေသာ အေနျဖင့္ ကထိန္လာေရာက္ခင္းေလသည္၊ ကထိန္သကၤန္း ႏွင့္အတူ အျခားတန္ဖိုးရွိေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ိဳးစံုကိုလည္း သဒၶါတရားေကာင္းစြာ လွဳဒါန္းေလသည္၊ ကထိန္ ခင္းေသာ ထိုေန႔က ဒါယကာၾကီး ဦးက်င္ဟိုက္သည္ ရြာအတြင္းရွိ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားကိုလည္း ေက်ာင္းသို႔ဖိတ္ကာ ထိုသက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားအား တန္ဖိုးရွိေသာ အ၀တ္အစားမ်ား ေငြေျမာက္မ်ားစြာတို႔ျဖင့္ ကန္ေတာ့ေလသည္၊ ထိုကန္ေတာ့ခံေသာ သက္ၾကီးရြယ္မ်ားထဲတြင္ ဒါယကာၾကီး ဦးအံုးေရႊလည္း ပါ၀င္ေလသည္၊ ဒါယကာၾကီးဦးအံုးေရႊသည္ အရက္ကို အလြန္အမင္းေသာက္သည္၊ မူးလာျပီဆိုလွ်င္ အိမ္က မိန္းမကို ရန္ရွာသည္၊ စကားက်ယ္က်ယ္ေျပာသည္၊ ယေန႔ ကန္ေတာ့ခံမည့္ေနမွာေတာ့ သပ္ရပ္စြာ ၀တ္ဆင္ လာေတာ့ လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္သဖြယ္ ျဖစ္ေနေလသည္၊ ကန္ေတာ့ေသာ အခ်ိန္တြင္ သူက ဆုေပး ရသည္၊သူေပးေသာ ဆုသည္ကား
“ဤကဲ့သို႔ လွဴဒါန္းရေသာ ေကာင္းမွဴေၾကာင့္ ဦးက်င္ဟုိက္တို႔ မိသားစုသည္ ေနာက္ႏွစ္လည္း မိမိတို႔အား လာေရာက္လွဴတမ္းႏိုင္ပါေစသတည္း”ဟု ဆုေပးလိုက္ေလသည္၊ ဦးအံုးေရႊ၏ ဆုေပးသံကို နားေထာင္ေနၾက ေသာ ေ၀ယ်ာ၀စၥေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ ရြာသူရြာသားမ်ားက
“ဘၾကီးဦးအံုးေရႊကေတာ့ လိပ္မ်ိဳးပဲ၊ ဆုေပးတာေတာင္ ေနာက္ႏွစ္လည္း သူတို႔ကို လာလွဴႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေပး တယ္၊ ေတာ္ေတာ္ပါးတဲ့ ဘၾကီး”ဟု ေ၀ဘန္ၾကေလသည္၊ အခမ္းအနားျပီးေသာအခါ ဒါယကာၾကီး ဦးအံုးေရႊသည္ အလွဴ႕ဒါယကာၾကီး ဦးက်င္ဟုိက္ႏွင့္အတူ ေက်ာင္းေပၚမွ စကားေျပာရင္းဆင္းလာေလသည္၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိမိ၏ ဦးေလးျဖစ္သူ ကို၀င္းေမာင္က
“ဗ်ိဳ႕ဘၾကီး ဦးအံုးေရႊ” ဟု လွမ္းေခၚလိုက္ေသာအခါ ဒါယကာၾကီးဦးအံုးေရႊက
“ဘာလဲကြ”ဟု ထူးေလသည္။ ဤတြင္ မိမိဦးေလးဆက္ေျပာလိုက္သည္ကား
“ဘၾကီးေတာ့ ဒီေန႔ အရက္ဖိုး သံုးရက္စာေလာက္ေတာ့ တြက္ေျခကိုက္သြားျပီးထင္တယ္” ဟုေနာက္လိုက္ ေလသည္၊ အလွဴရွင္ေရွ႕မွာ အဲဒီလို အေျပာခံလိုက္ရေတာ့ ဒါယကာၾကီးဦးအံုးေရႊလည္း ေတာ္ေတာ္ရွက္သြား သည္၊ သို႔ေသာ္ ဟန္မပ်က္ စကားေျပာရင္း လိုက္ပို႔ႏွဳတ္ဆက္ေလသည္၊ ထို႕ေနာက္ ကို၀င္းေမာင္ထံ ေရာက္လာျပီး
“မင္း ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့အေကာင္ ဒီက အလွဴရွင္ ေနာက္ႏွစ္ လာလွဴႏိုင္ေအာင္လို႔ စည္းရုံးေနတုန္းရွိေသးတယ္။ မင္းစကားေၾကာင့္ ဟုိကအလွဴရွင္ေစတနာပ်က္သြားေတာ့မယ္၊ ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုန္ဆံုးပါျပီ၊”ဟု ေငါက္ငန္းကား ေျပာဆိုျပီး အရက္ဆိုင္သို႕ ခ်ီတက္သြားေလေတာ့သတည္း။ “ေအာ္ဒကာၾကီး ဦးအံုးေရႊ သည္ကား သူ႕အတြက္ အရက္ဖိုး သံုးရက္စာတြက္ေျခကိုက္သြားျပီေလ၊ သူ႔ခမ်ား တေနကုန္ တေနခမ္း ပင္ပန္း ထားတာေတြ ဒီအရက္ကေလးနဲ႕ပဲ ေျဖေဖ်ာက္ခ်င္မွာေပါ့”ဟု မိမိစိတ္အတြင္းက စဥ္းစားေနမိပါေတာ့သည္။