အရွင္ဇ၀န

“ဓမၼကထိကအေက်ာ္ဆရာေတာ္ဦးေညယ်ႏွင့္ ဆိုင္းဆရာၾကီး စိန္ေဗဒါ”
အကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ျမစ္သားနယ္တြင္ အလြန္အင္မတန္မွ နာမည္ၾကီးေသာ ဓမၼကထိကအေက်ာ္ဆရာေတာ္တစ္ပါးရွိေလသည္။ အလွဴပဲြရွိတိုင္း ထိုဆရာေတာ္ပင္ တရားေဟာရေလသည္။ ထိုဆရာေတာ္သည္ တရားေဟာအလြန္ေကာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဆရာေတာ္သည္ တရားေဟာလွ်င္ကား အလြန္ပင္ ရွည္ေတာ္မူပါေပ၏၊ တစ္ႏွစ္ ျမစ္သားနယ္၊ ရြာတစ္ရြာတြင္ အလွဴပြဲတစ္ပြဲကို ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ က်င္းပေလသည္။ ထိုအလွဴရွင္မ်ားသည္ အလြန္အင္မတန္မွ ခ်မ္းသာၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ သူတို႔သည္ ဓမၼကထိကမ်ားတြင္ အေက်ာ္အေမာ္ဆရာေတာ္ဦးေညယ်ကို ပင့္သည္။ ဆိုင္းမွာေတာ့ ထိုေခတ္က နာမည္ၾကီး ဆရာၾကီးစိန္ေဗဒါကို ငွားကို ေလသည္။ ဆရာေတာ္ဦးေညယ်သည္ အလွဴပြဲေရစက္ခ်ေသာေန႔တြင္ တရားေဟာ ေရစက္ခ်ေပးရသည္။ ဆရာေတာ္သည္ တရားေဟာရာတြင္ အလွဴရွင္မ်ားသဒၶါတရားျဖစ္ေစရန္အလို႔ငွာ လွဴဖြယ္ပစၥည္းတစ္ခုခ်င္းစီ၏ အက်ိဳးမ်ားကို ထုတ္ေဖၚေဟာျပေလ့ရွိသည္။ ယေန႔အလွဴပြဲတြင္ အလွဴရွင္မ်ားသည္ ခ်မ္းသာေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားျဖစ္သည္အားေလွ်ာ္စြာ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားက မ်ားလွေပသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ထိုလွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား၏ တစ္ခုျခင္းစီ၏ အက်ိဳးမ်ားကို ထုတ္ေဖၚ၍ ေဟာၾကားေလသည္။ ေဟာဟန္ကား
“သကၤန္းလွဴရျခင္း၏ အကိ်ဳးဆယ္ပါးဟူသည္ကား
(၁)ရုပ္အဆင္းလွပျခင္း၊
(၂)အညစ္အေၾကးကင္းစင္ျခင္း၊(
(၃) ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါေတာက္ပျခင္း၊
(၄)ခႏၶာကိုယ္မွ အပူကင္းျခင္း၊” စသည္ျဖင့္ သကၤန္း၏ အက်ိဴးဆယ္ပါးကို ကုန္ေအာင္ေဟာသည္။ ထို႔ေနာက္ လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြတြင္ ပန္းမ်ားလည္း လွဴဒါန္းထားရာ
“ပန္းလွဴရျခင္း၏ အက်ိဳးငါးပါးဟူသည္ကား
(၁) ရုပ္အဆင္းလွပျခင္း၊
(၂)သင္းပ်ံ႕ေမႊးၾကိဳင္ျခင္း၊
(၃) နတ္လူခ်စ္ျခင္း၊
(၄) ေက်ာ္ေဇာျခင္း၊
(၅) ကိုယ္စိတ္ရႊင္လန္းျခင္းတို႔ေပတည္း။ စသည္ျဖင့္ လွဴဖြယ္ပစၥည္း ရွိသမွ်တို႔၏ အက်ိဳးတို႔ကို ေဟာလာရာ ေန၀င္လုနီးပါးျဖစ္လာေလသည္။ ေနာက္ထပ္ပြဲကူးရန္ရွိေသာ စိန္ေဗဒါၾကီးသည္ တစ္ဖက္က အလွဴပြဲသို႔ ေနာက္က်မွာကိုလဲ စိုးရိမ္လာသည္။ သို႔ျဖစ္၍ စိန္ေဗဒါၾကီးသည္ ဆရာေတာ္ဦးေညယ်ကို တရားေဟာမွဳအဆံုးသတ္ရန္အလို႔ငွာ
“ေဗထိ ေဗထိ ေဗထိ”ဟု ပန္းမၾကီးကို တီးကာ အခ်က္ျပေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္သည္ တရားကို မရပ္ဘဲ
“ေဗထိ အသာေန, ေဗထိ အသာေန, ဆြမ္းအက်ိဳးငါးပါးဟူသည္ကား
(၁)အသက္ရွည္ျခင္း၊
(၂)အဆင္းလွျခင္း၊ စသည္ျဖင့္ ဆြမ္းအက်ိဳးငါးပါးႏွင့္တကြ အျခားလွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား၏ အက်ိဳးမ်ားကိုပါ ဆက္ေဟာျပန္ေလရာ မိုးခ်ဳပ္သြားေလေတာ့သည္။ စိန္ေဗဒါၾကီးသည္ ဆရာေတာ္၏ တရားပြဲအျပီး ေနာက္ရြာမွ အလွဴပြဲကို ဆက္ကူးရာ အလြန္ပင္ ေနာက္က်သြားသည္။ စိန္ေဗဒါၾကီးလဲ ပြဲေနာက္က်သြားသျဖင့္ ေနာက္တစ္ရြာမွ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ ျပႆနာကို အေတာ္ရွင္းယူရသည္။ ေငြကိုေတာ့ စာခ်ဳပ္အတိုင္း အျပည့္မရေတာ့ေပ။
ေနာက္တစ္လ ထိုရြာမွပင္ အလွဴပြဲရွိသျဖင့္ စိ္န္ေဗဒါၾကီးကို သြားေရာက္ငွားရမ္းေလရာ
စိန္ေဗဒါၾကီးသည္ကား ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကားလိုက္ေလေတာ့သည္။
“ခင္ဗ်ားတို႔ အလွဴမွာ တရားေဟာ ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္ဦးေညယ်ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မလိုက္ႏိုင္ပါ၊”
မိမိေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္ကား
“ေအာ္ နာမည္ေက်ာ္ ဆိုင္းဆရာၾကီးစိန္ေဗဒါသည္ပင္ ေၾကာက္ရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့ ဓမၼကထိကအေက်ာ္ ဆရာေတာ္ဦးေညယ်ပါလား၊” ဟူ၍ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။
(Older post ႏွိပ္ပါ ပံုျပင္မ်ားစြာကို ေတြ႔ရွိပါလိမ့္မယ္)