မိမိ၏ စာဖတ္ပရိသတ္မွ သာသနပါလေက်ာင္းမွ ဟာသမ်ားကို ေရးေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုလာသျဖင့္ ဆက္လက္ ေရးသားေပအံ့။ တစ္ေန႔ေသာညေနခင္း ကိုရင္နႏၵသာမိတို႔ ကိုရင္တစ္စုသည္ စာအံေက်ာင္းဆင္းျပီးေနာက္ ပန္း စင္ေအာက္၌ ထိုင္ကာ စကားေျပာေနၾကသည္။ ထိုစဥ္ ဆရာေတာ္ဦးဂႏၶမာေခၚ ဦးဇင္းေက်ာ္စိန္က
“ေဟ နႏၵသာမိလာစမ္း! မနက္ျဖန္တကၠသိုလ္နားက မဟာျမိဳင္မွာ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပြဲရွိတယ္၊ စာေရးတန္မဲေတြ လဲပါတယ္၊ အဲဒါ ငါ့အစား မင္းလိုက္သြား၊ ေအး မဲေကာင္းရေအာင္ႏွိဳက္ခဲ့ေနာ္၊ မဲေကာင္းက က်စ္က်စ္ကေလး လိပ္ထားတာမ်ားတယ္၊ က်စ္ေနတဲ့ မဲကို ေရြးႏိွဳက၊္ ဒါမွ မဲေကာင္းေပါက္မွာ၊ ရလာတဲ့ ၀တၳဳေငြတစ္၀က္ကို မင္းကို စြန္႔မယ္၊ မနက္အေစာေလးနာရီထသြားေနာ္၊ ဒါက ဆြမ္းေလာင္းပြဲလက္မွတ္၊ အမွတ္စဥ္နံပါတ္က(၂၀၀)ေနာ္ သူတို႔က အမွတ္စဥ္အတိုင္း ေခၚလိမ့္မယ္၊ မင္းအလွည့္က်ရင္ ၀င္ႏွိဳက္ေပါ့ကြာ၊” ထိုအခါ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္
“မွန္ပါ့ဘုရား”ဟု ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားကာ လက္မွတ္ကို ယူထားလိုက္ေလသည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ သူ႔ဘ၀ တြင္ ဒီတစ္ခါသာ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းလက္မွတ္ကို ရဖူးသည္။ လက္မွတ္ကို ကိုင္ကာ တစ္ညလံုးအိမ္ မေပ်ာ္ ခဲ့ပါ၊
“အြန္း တစ္ေထာင္သာ မဲေပါက္လို႔ကေတာ့ ငါးရာက ငါရမွာ၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဘိုမတက္ထြန္သကၤန္းေလးတစ္စံု ေတာ့၀ယ္အံုးမွ၊” စိတ္ကူးမ်ားပင္ယဥ္ေနေတာ့သည္။ နံနက္ေလးနာရီထိုးပါျပီ၊ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ မ်က္ႏွာကို ကမန္းကတန္းသစ္ကာ ဆိုက္ကားကို အသြားအျပန္ ငွားသြားေလသည္။ သူေရာက္သြားေသာအခါ ဆြမ္းၾကီး ေလာင္းပြဲမစေသးပါ၊ သံဃာေတာ္မ်ားကို ယာဂုဆြမ္းမ်ားကပ္ေနေလသည္။ သို႔ျဖစ္သျဖင့္ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ ယာဂုဆြမ္းကို အားပါးတရဘုဥ္းေပးလိုက္ေသးသည္။ ငါးနာရီခဲြခန္႔တြင္ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပဲြစပါျပီ၊ ေျခာက္နာရီ ေလာက္တြင္ ေဂါပကလူၾကီးမ်ားက
“ အမွတ္စဥ္(၁၉၀)မွ အမွတ္စဥ္(၂၀၀)အထိ လက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား စာေရးတန္မဲ ႏွိဳက္ရန္ ၾကြေတာ္မူပါဘုရား၊” ဟု ပင့္ေနေလျပီ။ ထိုအသံကို ၾကားရေသာအခါ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ သူ၏ လက္မွတ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ၏ အလွည့္က်ေရာက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရသည္။ သို႔ျဖစ္သျဖင့္ ကိုရင္ နႏၵသာမိသည္ ၾကြသြားေလသည္။ သူ၏ ေရွ႕မွ ကိုယ္ေတာ္မ်ားသည္ တစ္ေထာင္မဲ ငါးရာမဲ ႏွစ္ရာမဲ စသည္ျဖင့္ ေပါက္ၾကသည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိအလွည့္ေရာက္ေသာအခါ ေဂါပကလူၾကီးမ်ားက
“ေဟ နႏၵသာမိလာစမ္း! မနက္ျဖန္တကၠသိုလ္နားက မဟာျမိဳင္မွာ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပြဲရွိတယ္၊ စာေရးတန္မဲေတြ လဲပါတယ္၊ အဲဒါ ငါ့အစား မင္းလိုက္သြား၊ ေအး မဲေကာင္းရေအာင္ႏွိဳက္ခဲ့ေနာ္၊ မဲေကာင္းက က်စ္က်စ္ကေလး လိပ္ထားတာမ်ားတယ္၊ က်စ္ေနတဲ့ မဲကို ေရြးႏိွဳက၊္ ဒါမွ မဲေကာင္းေပါက္မွာ၊ ရလာတဲ့ ၀တၳဳေငြတစ္၀က္ကို မင္းကို စြန္႔မယ္၊ မနက္အေစာေလးနာရီထသြားေနာ္၊ ဒါက ဆြမ္းေလာင္းပြဲလက္မွတ္၊ အမွတ္စဥ္နံပါတ္က(၂၀၀)ေနာ္ သူတို႔က အမွတ္စဥ္အတိုင္း ေခၚလိမ့္မယ္၊ မင္းအလွည့္က်ရင္ ၀င္ႏွိဳက္ေပါ့ကြာ၊” ထိုအခါ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္
“မွန္ပါ့ဘုရား”ဟု ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားကာ လက္မွတ္ကို ယူထားလိုက္ေလသည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ သူ႔ဘ၀ တြင္ ဒီတစ္ခါသာ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းလက္မွတ္ကို ရဖူးသည္။ လက္မွတ္ကို ကိုင္ကာ တစ္ညလံုးအိမ္ မေပ်ာ္ ခဲ့ပါ၊
“အြန္း တစ္ေထာင္သာ မဲေပါက္လို႔ကေတာ့ ငါးရာက ငါရမွာ၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဘိုမတက္ထြန္သကၤန္းေလးတစ္စံု ေတာ့၀ယ္အံုးမွ၊” စိတ္ကူးမ်ားပင္ယဥ္ေနေတာ့သည္။ နံနက္ေလးနာရီထိုးပါျပီ၊ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ မ်က္ႏွာကို ကမန္းကတန္းသစ္ကာ ဆိုက္ကားကို အသြားအျပန္ ငွားသြားေလသည္။ သူေရာက္သြားေသာအခါ ဆြမ္းၾကီး ေလာင္းပြဲမစေသးပါ၊ သံဃာေတာ္မ်ားကို ယာဂုဆြမ္းမ်ားကပ္ေနေလသည္။ သို႔ျဖစ္သျဖင့္ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ ယာဂုဆြမ္းကို အားပါးတရဘုဥ္းေပးလိုက္ေသးသည္။ ငါးနာရီခဲြခန္႔တြင္ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပဲြစပါျပီ၊ ေျခာက္နာရီ ေလာက္တြင္ ေဂါပကလူၾကီးမ်ားက
“ အမွတ္စဥ္(၁၉၀)မွ အမွတ္စဥ္(၂၀၀)အထိ လက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား စာေရးတန္မဲ ႏွိဳက္ရန္ ၾကြေတာ္မူပါဘုရား၊” ဟု ပင့္ေနေလျပီ။ ထိုအသံကို ၾကားရေသာအခါ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ သူ၏ လက္မွတ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ၏ အလွည့္က်ေရာက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရသည္။ သို႔ျဖစ္သျဖင့္ ကိုရင္ နႏၵသာမိသည္ ၾကြသြားေလသည္။ သူ၏ ေရွ႕မွ ကိုယ္ေတာ္မ်ားသည္ တစ္ေထာင္မဲ ငါးရာမဲ ႏွစ္ရာမဲ စသည္ျဖင့္ ေပါက္ၾကသည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိအလွည့္ေရာက္ေသာအခါ ေဂါပကလူၾကီးမ်ားက
“ကိုရင္ေလး မဲေကာင္းေကာင္းေပါက္ေအာင္ႏွိဳက္ေနာ္”ဟု ေလွ်ာက္ထားကို မဲလိ္ပ္ထည့္ထားေသာ ေငြဖလားကို ကမ္းေပးသည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ လက္တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ သူ႔ဆရာဦဇင္းေက်ာ္စိန္မွာထားသည့္အတိုင္း က်စ္ ေသာ မဲလိပ္ကို ႏွိဳက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဂါပကလူၾကီးတစ္ေယာက္က
“၀တၳဳေငြ ႏွစ္ဆယ့္ငါးက်ပ္တန္ ပေဒသာပင္ႏွင့္ ျပကၡဒိန္တစ္ခုပါဘုရား”ဟု မိုက္ျဖင့္က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္လိုက္ ေလသည္။ ထိုအသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္တစ္ျပိဳင္ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ပါ၊ သူ၏ ေက်ာင္းမွာ ေတြးခဲ့ေသာ အေတြးစမ်ားသည္လည္း ေပ်ာက္ပ်က္ေလကုန္ျပီ။ ဆြမ္းေလာင္းပဲြအျပီး ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ ဆိုက္ ကားျဖင့္ ေက်ာင္းသို႔ျပန္ၾကြလာေလျပီ။ အျပန္လမ္းတြင္ေတာ့ တက္ၾကြေနေသာ စိတ္တို႔သည္လည္း ျငိမ္၀ပ္သြားေလေတာ့သည္။ စိတ္ကူးယဥ္မွဳမ်ားသည္လည္း ေလထဲတြင္ ေပ်ာက္ပ်က္သြားေလေတာ့သည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိေက်ာင္းထဲ၀င္သည္ကို ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေစာင့္ေနေသာ ဦးဇင္းေက်ာ္စိန္က
“ဟ နႏၵၾကီး မဲဘယ္ေလာက္ေပါက္ခဲ့သလဲကြ”ဟု ကိုရင္နႏၵသာမိ၏ ေလွ်ာက္ထားမွဳကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲေမးေလ ေတာ့သည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ သူ၏ ဆြမ္းေလာင္းပဲြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းကို ရွင္းျပလိုက္ေသာအ ခါတြင္ ဦးဇင္းေက်ာ္စိန္သည္ ပလန္လက္ ပက္လက္လန္သြားေလေတာ့သတည္း။ ကိုရင္နႏၵသာမိ၏ ေလွ်ာက္ ထားခ်က္သည္ကား ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါေပ၏။
“ဘုန္းၾကီးဘုရား တပည့္ေတာ္ဒီေန႔ ဆိုက္ကားငွားျပီး ဆြမ္းေလာင္းပဲြကို သြားပါတယ္ဘုရား၊ ဘုန္းၾကီးေျပာသလို တပည့္ေတာ္က က်စ္ေနတဲ့ မဲလိပ္ကို ႏွိဳက္ပါတယ္ဘုရား၊ သို႔ေသာ္ ဘုန္းၾကီးေျပာသလို ေပါက္မဲက နံပါတ္တစ္မဲ မဟုတ္ဘဲ အစိတ္တန္ေငြပေဒသာပင္နဲ႔ ျပကၡဒိန္ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ဆိုက္ကားအသြားအျပန္ ငွားသြားတယ္ဘုရား၊ ဆိုက္ကားခက ၅၀က်ပ္က်ပါတယ္ဘုရား၊ ေနာက္ထပ္ေငြအစိတ္လိုေနပါတယ္ဘုရား၊ အဲဒါ ေၾကာင့္ ဆိုက္ကားခေငြအစိတ္ စြန္႔ပါအံုးဘုရား။”ဟူသတည္း။
“ဟ နႏၵၾကီး မဲဘယ္ေလာက္ေပါက္ခဲ့သလဲကြ”ဟု ကိုရင္နႏၵသာမိ၏ ေလွ်ာက္ထားမွဳကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲေမးေလ ေတာ့သည္။ ကိုရင္နႏၵသာမိသည္ သူ၏ ဆြမ္းေလာင္းပဲြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းကို ရွင္းျပလိုက္ေသာအ ခါတြင္ ဦးဇင္းေက်ာ္စိန္သည္ ပလန္လက္ ပက္လက္လန္သြားေလေတာ့သတည္း။ ကိုရင္နႏၵသာမိ၏ ေလွ်ာက္ ထားခ်က္သည္ကား ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါေပ၏။
“ဘုန္းၾကီးဘုရား တပည့္ေတာ္ဒီေန႔ ဆိုက္ကားငွားျပီး ဆြမ္းေလာင္းပဲြကို သြားပါတယ္ဘုရား၊ ဘုန္းၾကီးေျပာသလို တပည့္ေတာ္က က်စ္ေနတဲ့ မဲလိပ္ကို ႏွိဳက္ပါတယ္ဘုရား၊ သို႔ေသာ္ ဘုန္းၾကီးေျပာသလို ေပါက္မဲက နံပါတ္တစ္မဲ မဟုတ္ဘဲ အစိတ္တန္ေငြပေဒသာပင္နဲ႔ ျပကၡဒိန္ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ဆိုက္ကားအသြားအျပန္ ငွားသြားတယ္ဘုရား၊ ဆိုက္ကားခက ၅၀က်ပ္က်ပါတယ္ဘုရား၊ ေနာက္ထပ္ေငြအစိတ္လိုေနပါတယ္ဘုရား၊ အဲဒါ ေၾကာင့္ ဆိုက္ကားခေငြအစိတ္ စြန္႔ပါအံုးဘုရား။”ဟူသတည္း။
0 comments:
Post a Comment