တစ္ေန႔ ကူမဲျမိဳ႕ ဘုရားၾကီးလယ္ျပင္ေက်ာင္း၌ ပဌာန္းပြဲရွိေလသည္။မိမိတို႔၏ ေက်ာင္းသည္ ဘုရားၾကီး လယ္ျပင္ ေက်ာင္းႏွင့္ တစ္မိုင္ခန္႔ေ၀းေလသည္။ တစ္မိုင္ခန္႔ေ၀းေလသည္။ မိမိသည္ ပဌာန္းရြတ္၇န္အလို႔ငွာ ထိုေက်ာင္း သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ၾကြသြားေလသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ ေဂြ႔ၾကီးရြာမွ ရူးေနေသာ ဦးအံုးျမိဳင္သည္ မိမိဆီသို႔ ထိပ္တိုက္လာေနသည္ကို ေတြ႔ေနရသည္။ သူႏွင့္ေတြ႔ေနလွ်င္ ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေျပာေနမည္ကို စိုးရိမ္း သည့္အတြက္ ခပ္ေ၀းေ၀းမွ ခြာ၍ ေလွ်ာက္ခဲ့ေလသည္။ ထို႔သို႔ခပ္ေ၀းေ၀းမွ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကိုပင္ ရူးေနေသာ ကိုအံုးျမိဳင္က မိမိကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာသြားေသးသည္။
“ကိုယ္ေတာ္ေလး! ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ဘဲရွိေသးတယ္၊ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မ်က္မွန္ေတြ ဘာေတြတတ္လို႔၊
မ်က္မွန္တပ္ ဘို႔က အဓိကမဟုတ္ဘူး၊ သီလ သမာဓိရွိဘို႔က အဓိကပါ၊”
မိမိကလည္း စိတ္ထဲက ေျပာလိုက္မိသည္။
“ေအာ္ ဦးအံုးျမိဳင္ေရ ဒကာၾကီးေျပာသလို သီလ သမာဓိရွိဘို႔က အဓိကဆိုတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ဦးဇင္း ကလဲ မ်က္ရိုးကိုက္ေနေတာ့ မ်က္မွန္မတတ္မျဖစ္လို႔ တတ္တာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ ဒကာၾကီးေရ”
တဆက္တည္းမွာပင္ ေရွးလူၾကီးေတြေျပာၾကေသာ “အရူးက တစ္မူးသာ၊” ဆိုေသာစကားကိုပင္
ျပန္လည္သတိယမိလိုက္သည္။
(ဆက္၇န္ ၊older post ႏိွပ္ပါ၊ ပံုျပင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတြ႔ရပါလိ္မ့္မည္။)
“ကိုယ္ေတာ္ေလး! ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ဘဲရွိေသးတယ္၊ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မ်က္မွန္ေတြ ဘာေတြတတ္လို႔၊
မ်က္မွန္တပ္ ဘို႔က အဓိကမဟုတ္ဘူး၊ သီလ သမာဓိရွိဘို႔က အဓိကပါ၊”
မိမိကလည္း စိတ္ထဲက ေျပာလိုက္မိသည္။
“ေအာ္ ဦးအံုးျမိဳင္ေရ ဒကာၾကီးေျပာသလို သီလ သမာဓိရွိဘို႔က အဓိကဆိုတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ဦးဇင္း ကလဲ မ်က္ရိုးကိုက္ေနေတာ့ မ်က္မွန္မတတ္မျဖစ္လို႔ တတ္တာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ ဒကာၾကီးေရ”
တဆက္တည္းမွာပင္ ေရွးလူၾကီးေတြေျပာၾကေသာ “အရူးက တစ္မူးသာ၊” ဆိုေသာစကားကိုပင္
ျပန္လည္သတိယမိလိုက္သည္။
0 comments:
Post a Comment