မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဦး၀ိစိတၱသည္ ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ သာသနာျပဳရဟန္းေတာ္မ်ား ေပၚထြန္းရန္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ သာသနတကၠသိုလ္ၾကီးႏွစ္ခုကို တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ သာသ န တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္ေထာင္ေတာ္မူ၍ မႏၱေလးျမိဳ႕တြင္ သာသနတကၠသိုလ္တစ္ခုကို တည္ေထာင္ ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထိုတကၠသိုလ္ၾကီးမ်ားတြင္ ပါဠိဘာသာအျပင္ တျခားအဂၤလိပ္ဘာသာ သကၠတဘာသာ စသည္ တို႔ကို လည္း သင္ၾကရေလသည္။ အထူးအားျဖင့္ တကၠသိုလ္ေရာက္မွ အဂၤလိပ္စာကို ABCမွ စသင္ၾကရ သည္။ ဤသည္ကို သိေသာ ဆရာမ်ားသည္ သံဃာေတာ္မ်ားကို အသံထြက္သေကၤတျဖင့္ အသံကို ဘယ္လို ထြက္ရမည္ဆိုသည္ကို အထူးအားျဖင့္ သင္ၾကားေပးေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ ဆရာနည္းကို ေလ့လာလိုက္စားေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ အဂၤလိပ္စာကို အထူးပင္ ေတာ္သြားၾကကာ အသံထြက္သည္လည္း နား၀င္ခ်ိဳဖြယ္ ပင္ျဖစ္ပါေပသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဆရာသင္ျပေပးသည္ကိုလည္း နားစိုက္၍ မေထာင္ေပ။ အသံထြက္ကိုလည္း ထင္ရာထြက္ၾကေပသည္။ ထို႔သို႔ထင္ရာထြက္သျဖင့္ ေစ်းခ်ိဳမွ နာရီေရာင္း ေသာ ဒါယိကာမေလးမ်ား မ်က္စိလည္သြားပံုကို တင္ျပေပအံ့။ တစ္ႏွစ္က မန္းသာသနတကၠသိုလ္မွ ကိုယ္ေတာ္ ေလး တစ္ပါးသည္ ေစ်းခ်ိဳသို႔ ေရဒီယို၀ယ္ရန္ ၾကြသြားေလသည္။ ေရဒီယိုဆိုင္ေရာက္ေသာအခါ အေရာင္းစာ ေရးမေလးမ်ားက
“အရွင္ဘုရား ဘာအလိုရွိပါသလဲ ဘုရား။” ဟု ေမးေလွ်ာက္ေလသည္။ ဤတြင္ ကိုယ္ေတာ္ေလးမွ
“ဒကာမေလးတို႔ ဦးဇင္း “နတ္တိအြန္နယ္အမ်ိဳးစားေရဒီယို”တစ္လံုးလိုခ်င္တယ္၊ အဲဒီအမ်ိဳးအစား ေရဒီယိုကို ဦးဇင္းကို ျပေပးပါ။ ”ဟု အမိန္႔ရွိေလသည္။ စာေရးမေလးမ်ားေၾကာင္သြားသည္။ ထိုအခါ
“အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ ေရဒီယိုဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္လာတာ ၾကာျပီ “နတ္တိအြန္နယ္အမ်ိဳးစားေရဒီယို”ကို တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။”ဟု စားေရးမေလးမ်ားက ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ဤတြင္ ကိုယ္ေတာ္ေလးမွ သူေျပာ သည္ကို နားမလည္ရေကာင္းလားဆိုျပီး
“နင္တို႔ကလဲ ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာၾကာျပီး ဒါေတာင္မသိဘူးလား၊ ဟုိမွာေလ ငါေျပာတဲ့ ေရဒီယိုက ဆိုျပီး national အမ်ိဳးအစားေရဒီယိုကို ထိုးျပေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ စာေရးမေလးေတြ သေဘာေပါက္သြားသည္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္လွ်က္ ျပံဳးကာ ေနရွင္နယ္အမ်ိဳးအစားေရဒီယိုကို ထုတ္ျပေလေတာ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္ေလးသည္
“နင္တို႔ ဆိုင္က, စာေရးမေတြျဖစ္ျပီး 'နတ္တိအြန္နယ္ေရဒီယို' ေတာင္မသိဘူး၊ မွတ္ထား ဒါ “နတ္တိအြန္နယ္ ေရဒီယို”လို႔ေခၚတယ္”ဟု စာေရးမေလးေတြကို သင္ျပေပးလိုက္ေသးသည္။ ဤတြင္ စားေရမေလးမ်ားက
“အရွင္ဘုရားအသံထြက္က အစစ္ၾကီးလိုျဖစ္ေနေတာ့ လိုက္မမွီလို႔ပါဘုရား”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေသာအခါ
“ဒါေတာင္ ငါတကၠသိုလ္မွာ အဂၤလိပ္စာသင္တာ တစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးဘူး၊ ေျခာက္လဘဲရွိေသးတယ္။”ဟု ျပန္ ၾကြားလိုက္ေသးသည္။ တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေအးေအးမေန။ သူနတ္တိအြန္နယ္ေရဒီယို၀ယ္လာ ေၾကာင္း လိုက္ၾကြားေလသည္။ ထိုအခါ
“ဟာ ဘယ္ကလာ နတ္တိအြန္နယ္ေရဒီယိုရမွာလဲ၊ ေနရွင္နယ္ေရဒီယိုပါဟ၊ ငါ့ေကာင္ၾကီး အသံထြက္မသိရင္လဲ ေဘးကသိတဲ့သူကို ေမးအံုးဟ၊ မင္းလုပ္ပံုနဲ႔ ဒို႔တကၠသိုလ္သိကၡာက်ေနအံုးမယ္၊” ဟု အသံထြက္မွန္ကို သိေသာ သူ႔ထက္ အသက္သိကၡာအားျဖင့္ၾကီးေသာ ဆရာေတာ္မ်ားက ၀ိုင္း၀န္းဆံုးမေလသည္။ ထိုအခါမွ ကိုယ္ေတာ္ ေလးသည္လည္း သူ၏ အသံထြက္သည္ အေတာ္ပင္မွားေၾကာင္းသိရွိသြားကာ သူ၀ယ္ခဲ့ေသာ “နတ္တိအြန္နယ္
ေရဒီယို”ကို ျမင္တိုင္း သူ႔ကိုယ္သူ ေဒါသထြက္ ရွက္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚမစဲ တဖြဲဖြဲပင္ ျဖစ္၍ေနေလေတာ့သည္။ “အသံထြက္ကို မသိဘဲ ၇မ္းမထြက္သင့္ေၾကာင္း၊ ရမ္းထြက္က မွားတတ္ေၾကာင္းသိရွိသြားကာ” ေနာင္တတရား မ်ားပင္ရခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာင္တကား အရေနာက္က်သြားေလျပီး။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ တကၠသိုလ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူ႔ကို “နတ္တိအြန္နယ္ဆရာေတာ္” ဟု အမည္ကင္းပြန္းတပ္ေပးလိုက္ေလေတာ့သတည္း။
“အရွင္ဘုရား ဘာအလိုရွိပါသလဲ ဘုရား။” ဟု ေမးေလွ်ာက္ေလသည္။ ဤတြင္ ကိုယ္ေတာ္ေလးမွ
“ဒကာမေလးတို႔ ဦးဇင္း “နတ္တိအြန္နယ္အမ်ိဳးစားေရဒီယို”တစ္လံုးလိုခ်င္တယ္၊ အဲဒီအမ်ိဳးအစား ေရဒီယိုကို ဦးဇင္းကို ျပေပးပါ။ ”ဟု အမိန္႔ရွိေလသည္။ စာေရးမေလးမ်ားေၾကာင္သြားသည္။ ထိုအခါ
“အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ ေရဒီယိုဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္လာတာ ၾကာျပီ “နတ္တိအြန္နယ္အမ်ိဳးစားေရဒီယို”ကို တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။”ဟု စားေရးမေလးမ်ားက ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ဤတြင္ ကိုယ္ေတာ္ေလးမွ သူေျပာ သည္ကို နားမလည္ရေကာင္းလားဆိုျပီး
“နင္တို႔ကလဲ ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာၾကာျပီး ဒါေတာင္မသိဘူးလား၊ ဟုိမွာေလ ငါေျပာတဲ့ ေရဒီယိုက ဆိုျပီး national အမ်ိဳးအစားေရဒီယိုကို ထိုးျပေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ စာေရးမေလးေတြ သေဘာေပါက္သြားသည္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္လွ်က္ ျပံဳးကာ ေနရွင္နယ္အမ်ိဳးအစားေရဒီယိုကို ထုတ္ျပေလေတာ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္ေလးသည္
“နင္တို႔ ဆိုင္က, စာေရးမေတြျဖစ္ျပီး 'နတ္တိအြန္နယ္ေရဒီယို' ေတာင္မသိဘူး၊ မွတ္ထား ဒါ “နတ္တိအြန္နယ္ ေရဒီယို”လို႔ေခၚတယ္”ဟု စာေရးမေလးေတြကို သင္ျပေပးလိုက္ေသးသည္။ ဤတြင္ စားေရမေလးမ်ားက
“အရွင္ဘုရားအသံထြက္က အစစ္ၾကီးလိုျဖစ္ေနေတာ့ လိုက္မမွီလို႔ပါဘုရား”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေသာအခါ
“ဒါေတာင္ ငါတကၠသိုလ္မွာ အဂၤလိပ္စာသင္တာ တစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးဘူး၊ ေျခာက္လဘဲရွိေသးတယ္။”ဟု ျပန္ ၾကြားလိုက္ေသးသည္။ တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေအးေအးမေန။ သူနတ္တိအြန္နယ္ေရဒီယို၀ယ္လာ ေၾကာင္း လိုက္ၾကြားေလသည္။ ထိုအခါ
“ဟာ ဘယ္ကလာ နတ္တိအြန္နယ္ေရဒီယိုရမွာလဲ၊ ေနရွင္နယ္ေရဒီယိုပါဟ၊ ငါ့ေကာင္ၾကီး အသံထြက္မသိရင္လဲ ေဘးကသိတဲ့သူကို ေမးအံုးဟ၊ မင္းလုပ္ပံုနဲ႔ ဒို႔တကၠသိုလ္သိကၡာက်ေနအံုးမယ္၊” ဟု အသံထြက္မွန္ကို သိေသာ သူ႔ထက္ အသက္သိကၡာအားျဖင့္ၾကီးေသာ ဆရာေတာ္မ်ားက ၀ိုင္း၀န္းဆံုးမေလသည္။ ထိုအခါမွ ကိုယ္ေတာ္ ေလးသည္လည္း သူ၏ အသံထြက္သည္ အေတာ္ပင္မွားေၾကာင္းသိရွိသြားကာ သူ၀ယ္ခဲ့ေသာ “နတ္တိအြန္နယ္
ေရဒီယို”ကို ျမင္တိုင္း သူ႔ကိုယ္သူ ေဒါသထြက္ ရွက္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚမစဲ တဖြဲဖြဲပင္ ျဖစ္၍ေနေလေတာ့သည္။ “အသံထြက္ကို မသိဘဲ ၇မ္းမထြက္သင့္ေၾကာင္း၊ ရမ္းထြက္က မွားတတ္ေၾကာင္းသိရွိသြားကာ” ေနာင္တတရား မ်ားပင္ရခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာင္တကား အရေနာက္က်သြားေလျပီး။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ တကၠသိုလ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူ႔ကို “နတ္တိအြန္နယ္ဆရာေတာ္” ဟု အမည္ကင္းပြန္းတပ္ေပးလိုက္ေလေတာ့သတည္း။
