“မိမိ၏ ဦးေလး ဦးခင္ေမာင္”

မိမိတို႔ရြာတြင္ စကားတတ္ေသာ ဟာသဥာဏ္ရႊင္ေသာ ဦးခင္ေမာင္ဟု အမည္ရေသာ ဒါယကာတစ္ဦး ရွိေလသည္၊သူသည္ မိမိ၏ ဦးေလးဆိုလွ်င္လညး္ မမွားပါ၊ သူသည္ အရက္ေရာင္းသည္၊ တစ္ေန႔ ကူမဲျမိဳ႕မွ သူ၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ သူထံမွ အလွဴမဂၤလာဖိတ္စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္၊ သူ႔ဆီကို မေရာက္မီ တစ္ျခားသူမ်ားထံ ေရာက္ရွိသြား ေလသည္၊ ဖိ္တ္စာ၏ မ်က္ႏွာဖံုးေပၚတြင္ နာမည္ဟူေသာ ေနရာ၌ ဦးခင္ေမာင္ (UK) ဟူ၍ ေရးသား ဖိတ္မန္ထား ေလသည္၊ မသိေသာသူတို႕က ေမးၾကေလသည္၊“ ဦးခင္ေမာင္ကိုေတာ့ သိပါတယ္၊ (UK) ဆိုတာ ဘာလဲ၊ သူက အဂၤလန္ႏိုင္ငံကို သြားဖူးလို႔လား”ဟု ေမးၾကေလသည္၊ ဤတြင္သိသူမ်ားက
“UK ဆိုတာ ေရကူ၊ ေရကူဆိုတာ သူက အရက္ေရာင္းရာတြင္ အရက္ထဲ ေရးေရာထည့္၍ ေရာင္းတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ UK ေရကူဟု ေရးထည့္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ရွင္းျပၾကေလသည္၊ “ေအာ္ ဒီေတာ့မွ UK၏ ေလးနက္ေသာ အဓိပၸာယ္ကို သူတို႔သိၾကရသည္.၊ တစ္ေန႔ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ မိမိ၏ ဦးေလး ျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္သည္ ရယက လူၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့သည္၊ သူသည္ ရယကလူၾကီးအလုပ္ကို လုပ္၇င္း သူ၏ သားမ်ားႏွင့္အတူေဆး သုတ္တဲ့ အလုပ္ကိုလဲ လုပ္ကိုင္ေနေလသည္၊ တစ္ေန႔ မိမိသည္ မိမိ၏ မယ္ေတာ္ခမည္းေတာ္မ်ားက လွဴတမ္းထားေသာ ဘုရားမုခ္ဦးကို ဦးခင္ေမာင္တို႔ သားအဖတေတြအား ေဆးသုတ္ခိုင္းေလသည္၊ ဦးေလးျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္၏ သားျဖစ္သူ ေမာင္ေမာင္ထြန္းသည္ မုခ္ဦးကို ေဆးသုတ္ေနေလသည္၊ မိမိသည္လည္း ေမာင္ေမာင္ထြန္းႏွင့္ စကားေျပာေနေလသည္။ ထိုခ်ိန္တြင္ ဦးေလးျဖစ္သူသည္ စာအုပ္ၾကီးကိုင္ျပီး မိမိတို႔အနားသို႔ ေရာက္လာျပီ သူ႔သားအၾကီးေကာင္ကို
“ေဟ ေမာင္ေမာင္ထြန္း! ဒီေန႔ ငါမလာႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ကူမဲမွာ စည္းေ၀းပြဲရွိတယ္၊ မင္းၾကည့္ျပီး မုခ္ဦးကို ေဆးေကာင္းေကာင္းသုတ္ထားလိုက္”ဟု ေျပာျပီး စက္ဘီးတစ္စီးႏွင့္ ထြက္သြားေလသည္၊ ဖခင္ျဖစ္သူ အေ၀း ေရာက္သြားေသာအခါ သားျဖစ္သူက
“ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စာအုပ္ၾကီးကိုင္လို႔၊ စာကေတာ့ တစ္လံုးမွ မတတ္ဘူး၊” သားျဖစ္သူက ေျပာေနေလသည္၊ မိမိလဲ မေနသာေတာ့သျဖင့္
“ဟာ ေမာင္ေမာင္ထြန္း! မင္း ကိုယ့္အေဖကို အဲဒီလိုမေျပာပါနဲ႔ကြာ”ဟု ၾကားမွ ၀င္ေရာက္တား ရေလ သည္၊
တစ္ေန႔ သူ႔သားအငယ္သည္ ေက်ာင္းသစ္ၾကီးကို ေဆးသုတ္ရင္း သူ၏ သူငယ္ခ်င္းကို သူ႔အေဖ၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကို ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားေနေလသည္၊ သူေျပာသည္က
“ဒို႔အေဖက လိမ္စရာမရွိရင္ ကိုယ့္သားကိုေတာင္ျပန္လိမ္တယ္ဗ်၊ တစ္ေန႔ ဒို႔ေဆးသုတ္ေကာင္းလို႔ ဆိုျပီး ကူမဲက သူေဌးအမၾကီးက ဒို႔သားအဖသံုးေယာက္ကို ဆုခ်တဲ့အေနနဲ႕ ပုဆိုးတစ္ထည္စီေပးတယ္၊ ဒို႔ကို မေပးဘူး၊ သူ႔ဘာ သာျဖတ္သုတ္သြားတယ္၊ ဒို႔လဲ အစက မသိဘူး၊ သူေဌးအမၾကီးနဲ႔ေတြ႔တယ္၊ သူေပးတဲ့ ပုဆိုးေကာင္းလားေမး ေတာ့ ဒို႔လဲ မရတဲ့အေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္၊ အဲဒီမွ အေဖကို ေပးလိုက္ေၾကာင္းသိရတယ္၊ ေအာ္ေတာ္ေတာ္ ညာတဲ့ အေဖပါလားဆိုတာသိရတယ္ေလ။ ” ေဘးမွ မတ္တတ္ရပ္၍ ၾကည့္ေနေသာ မိမိသည္
“ေအာ္ ဒီသားအဖေတြ လုိက္လဲ လိုက္ၾကပါေပတယ္၊ အေဖကလဲ သား၇ယ္လို႔ ညွာရေကာင္းမွန္းမသိ၊ သားေတြကလဲ သူတို႔ရဲ႕အေဖေကာင္းေၾကာင္းကို တစက္မွ မေျပာ၊” ဟု ေတြး၍ သူတို႔အစား ရင္ေလးမိပါ ေတာ့သည္၊