တစ္ေန႔ အကၽြႏ္ုပ္သည္ ဘၾကီးအိမ္သို႔ အလႅာပသလႅာပစကားေျပာရန္ ေရာက္ရွိသြားေလသည္၊ အိမ္ေရာက္သြား ေသာအခါ ဘၾကီးသည္ အကၽြႏု္ပ္အား စတုမဓူကပ္ေလသည္၊ ဟုိေရာက္သည္ေရာက္ႏွင့္ စကားေျပာရင္း ကူမဲျမိဳ႕မွ သူ၏ သူငယ္ခ်င္းသူေဌးတစ္ဦး၏ အေၾကာင္းဆီသို႕ေရာက္သြားေလသည္၊ ထိုသူေဌးသည္ ယခုအခါ မုဆိုးဘိုၾကီးျဖစ္ေနေလသည္၊ ဇနီးမယားဆံုးသြားသည္မွာလည္း ၾကာျပီျဖစ္သည္၊ သားသမီးမ်ားကလည္း အိမ္ေထာင္က်သြားၾက၍ ထိုသူေဌးၾကီးသည္ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ျဖစ္ေနေလသည္၊ သို႔ျဖစ္သည့္အတြက္ သားသမီးမ်ားက ဖခင္ျဖစ္သူကို အရြယ္ငယ္ငယ္ ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ လက္ထပ္ေပး လိုက္ေလသည္၊ မိမိ၏ ဘၾကီးျဖစ္သူသည္ သူ၏ သူငယ္ခ်င္းကို အားက်ေနေလသည္၊ သူလဲ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ဟန္ရွိ၏၊ သို႔ျဖစ္၍ ဘၾကီးျဖစ္သူက မိမိအား
“ဦးဇင္းေရ, ကူမဲက တပည့္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ကံေကာင္းပါတယ္၊ အားက်ဘို႕ ေကာင္းလိုက္တာ၊ သူ႕သားသမီးေတြက ေကာင္းမေလးေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႕ သူ႔ကို လက္ထပ္ေပးလိုက္တာ၊ ယခုေတာ့ အဆင္ေျပ ေနတယ္”၊ ဟု အားရ၀မ္းသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအေၾကာင္း ေျပာၾကားလာေလသည္၊ ဆက္ေျပာသည္မွာ
“တပည့္ေတာ္သားသမီးေတြလဲ အဲဒီလို အလိုက္သိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲ” ဟု သူ႔၏ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားလာေလသည္၊ အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္ေသာ မုဆိုးဘိုၾကီးျဖစ္ေသာ မိမိ၏ဘၾကီး သည္ ေနာက္ထပ္အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ဟန္ရွိ၏။ သို႔ျဖစ္၍ မိမိက
“ဘၾကီးရာ မလိုခ်င္စမ္းပါနဲ႕၊ ကိုယ့္အရြယ္ကိုလည္းေထာက္ပါအံုး၊ ဘၾကီးတို႔အရြယ္က တရားအားထုတ္ရ ေတာ့မယ့္ အရြယ္ေရာက္ေနျပီ၊ အမ်ားကလက္ညွဳိထိုးေျပာစရာျဖစ္ေနပါအံုးမယ္” ဟုမိမိက ေျပာေသာအခါ ဘၾကီးျဖစ္သူက
“စစ္ကူးရမလားလို႔ ေျပာၾကည့္ပါတယ္၊ ဦးဇင္းကလဲ သားသမီးေတြဘက္ကပါေနတယ္၊ ဦးဇင္းလဲ မစြံပါဘူး၊ ဘုန္းၾကီးပီပီ တရားေဟာဘို႔ဘဲ သိတယ္၊” ဟု စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ေျပာေလေတာ့သည္၊ ကပ္လက္စျဖစ္ေသာ စတုမဓူေလးကိုပင္ ျပန္လည္ယူမည့္ အေနအထားရွိေနေလသည္၊ မိမိလည္း ျပန္လည္ေတြး မိသည္။ တဏွာဆိုတဲ့ တရားကို အနာဂါမ္ ရဟႏၱာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားမွ စြန္႔ႏိုင္သည့္တရားျဖစ္ေလသည္၊ သို႔ျဖစ္၍ မိမိဘၾကီး ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုသည္ကို အျပစ္ဟူ၍ မဆိုသာေပ၊
သည္အေၾကာင္းႏွင့္ စပ္၍ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ၾကားဖူးသည္၊
တစ္ခါက အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ရွိၾကေလသည္၊ သူတို႔သည္ တစ္ဦးကို တစ္ဦးခ်စ္ၾကသည္၊ အဘိုးၾကီးသည္ လူၾကီးေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားေလသည္၊ ထိုအခါ ဇနီးျဖစ္သူက ေရာက္ပါအတိုင္း ငိုယိုေလသည္။
“အေမေလး သြားေလသူၾကီးရယ္, က်မကို ပစ္ထားခဲ့ျပီေပါ့၊ ေအာ္ က်မတို႔ ခ်စ္လို႔မွ မ၀ေသးဘူး၊” တဲ့
“ေအာ္ တဏွာဆိုတဲ့ တရားဟာ အၾကီးအငယ္မေရြး အျမဲတမ္းႏွိပ္စက္ေနပါကလား” ဟု မိမိ သံေ၀ဂပင္ျဖစ္မိခဲ့သည္၊
မိမိဘၾကီးသည္ သူအိမ္ေထာင္ျပဳလိုေသာ အေၾကာင္းကို တိုက္ရိုက္လညး္ သူ၏သားငယ္ကို မေျပာရဲေပ၊ သူ၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ေျပာခိုင္းေလသည္၊ တစ္ေန႔ သားျဖစ္သူက ထိုအေၾကာင္းသိေလရာ အရက္ကလဲနည္း နည္းေသာက္ထားေလသည္၊ သို႔ျဖစ္၍ ဖခင္အား တိုက္ရိုက္ေမးခ်လိုက္သည္၊
သူေမးသည္က
“အေဖ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ေနတယ္လို႔ ေျပာသံၾကားတယ္၊ အဲဒါဟုတ္လား”၊ တဲ့၊ အေဖျဖစ္သူကလဲ
“ဟုတ္တယ္ေလ၊ မင္းတို႕က အလိုက္သိျပဳေပးရင္ေတာ့ ငါလဲ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္တာေပါ့ကြ၊” ဤတြင္ မူးေနေသာ သားျဖစ္သူက
“က်ဳပ္အေဖကိုတာ့ ရုိးရုိးမိန္းခေလးနဲ႕ေတာ့ မေပးစားႏိုင္ဘူး၊ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး မိုးမိုးျမင့္ေအာင္နဲ႔မွ သေဘာတူ ႏုိင္မယ္၊ က်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ရန္ကုန္ဆင္းျပီး သြားေျပာေပးမယ္၊ သူလက္ခံရင္ လက္ထပ္ေပးမယ္ အေဖ၊” ဟု သားျဖစ္သူက မူးမူးကန္းကန္းႏွင့္ ေျပာၾကားသည္ကို ဖခင္ျဖစ္သူသည္ တကယ္ယံုၾကည္ေန ေလေတာ့သည္၊ မိမိႏွင့္ေတြ႕တိုင္း
“ဦးဇင္းေရ, တပည့္ေတာ္ကို မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ႏွင့္ လက္ထပ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာေနတာဘဲ ၊ ဘယ္ေန႔ရယ္ေတာ့ မသိဘူး ”ဟု ဘၾကီးခမ်ာ ေျပာေနရွာသည္၊ မိမိ၏ စိတ္အတြင္းမွ ေျပာလိုက္မိသည္က
“ေကာင္းကင္က ၾကယ္ကို ယူရင္ ရေကာင္းရလိမ့္မယ္၊ မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးထင္တယ္ ဘၾကီးေရ၊ ကံေကာင္းလို႔ ဘၾကီးရခဲ့ရင္ေတာ့ ဦးဇင္းလဲ ဂုဏ္ယူရတာေပါ့၊ ဒို႔ဘၾကီးက ရုပ္ရွင္မင္းသမီး မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ေယာက္က်ား”ဟူ၍ပင္ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။ ဆက္ရန္
“ဦးဇင္းေရ, ကူမဲက တပည့္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ကံေကာင္းပါတယ္၊ အားက်ဘို႕ ေကာင္းလိုက္တာ၊ သူ႕သားသမီးေတြက ေကာင္းမေလးေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႕ သူ႔ကို လက္ထပ္ေပးလိုက္တာ၊ ယခုေတာ့ အဆင္ေျပ ေနတယ္”၊ ဟု အားရ၀မ္းသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအေၾကာင္း ေျပာၾကားလာေလသည္၊ ဆက္ေျပာသည္မွာ
“တပည့္ေတာ္သားသမီးေတြလဲ အဲဒီလို အလိုက္သိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲ” ဟု သူ႔၏ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားလာေလသည္၊ အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္ေသာ မုဆိုးဘိုၾကီးျဖစ္ေသာ မိမိ၏ဘၾကီး သည္ ေနာက္ထပ္အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ဟန္ရွိ၏။ သို႔ျဖစ္၍ မိမိက
“ဘၾကီးရာ မလိုခ်င္စမ္းပါနဲ႕၊ ကိုယ့္အရြယ္ကိုလည္းေထာက္ပါအံုး၊ ဘၾကီးတို႔အရြယ္က တရားအားထုတ္ရ ေတာ့မယ့္ အရြယ္ေရာက္ေနျပီ၊ အမ်ားကလက္ညွဳိထိုးေျပာစရာျဖစ္ေနပါအံုးမယ္” ဟုမိမိက ေျပာေသာအခါ ဘၾကီးျဖစ္သူက
“စစ္ကူးရမလားလို႔ ေျပာၾကည့္ပါတယ္၊ ဦးဇင္းကလဲ သားသမီးေတြဘက္ကပါေနတယ္၊ ဦးဇင္းလဲ မစြံပါဘူး၊ ဘုန္းၾကီးပီပီ တရားေဟာဘို႔ဘဲ သိတယ္၊” ဟု စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ေျပာေလေတာ့သည္၊ ကပ္လက္စျဖစ္ေသာ စတုမဓူေလးကိုပင္ ျပန္လည္ယူမည့္ အေနအထားရွိေနေလသည္၊ မိမိလည္း ျပန္လည္ေတြး မိသည္။ တဏွာဆိုတဲ့ တရားကို အနာဂါမ္ ရဟႏၱာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားမွ စြန္႔ႏိုင္သည့္တရားျဖစ္ေလသည္၊ သို႔ျဖစ္၍ မိမိဘၾကီး ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုသည္ကို အျပစ္ဟူ၍ မဆိုသာေပ၊
သည္အေၾကာင္းႏွင့္ စပ္၍ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ၾကားဖူးသည္၊
တစ္ခါက အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ရွိၾကေလသည္၊ သူတို႔သည္ တစ္ဦးကို တစ္ဦးခ်စ္ၾကသည္၊ အဘိုးၾကီးသည္ လူၾကီးေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားေလသည္၊ ထိုအခါ ဇနီးျဖစ္သူက ေရာက္ပါအတိုင္း ငိုယိုေလသည္။
“အေမေလး သြားေလသူၾကီးရယ္, က်မကို ပစ္ထားခဲ့ျပီေပါ့၊ ေအာ္ က်မတို႔ ခ်စ္လို႔မွ မ၀ေသးဘူး၊” တဲ့
“ေအာ္ တဏွာဆိုတဲ့ တရားဟာ အၾကီးအငယ္မေရြး အျမဲတမ္းႏွိပ္စက္ေနပါကလား” ဟု မိမိ သံေ၀ဂပင္ျဖစ္မိခဲ့သည္၊
မိမိဘၾကီးသည္ သူအိမ္ေထာင္ျပဳလိုေသာ အေၾကာင္းကို တိုက္ရိုက္လညး္ သူ၏သားငယ္ကို မေျပာရဲေပ၊ သူ၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ေျပာခိုင္းေလသည္၊ တစ္ေန႔ သားျဖစ္သူက ထိုအေၾကာင္းသိေလရာ အရက္ကလဲနည္း နည္းေသာက္ထားေလသည္၊ သို႔ျဖစ္၍ ဖခင္အား တိုက္ရိုက္ေမးခ်လိုက္သည္၊
သူေမးသည္က
“အေဖ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ေနတယ္လို႔ ေျပာသံၾကားတယ္၊ အဲဒါဟုတ္လား”၊ တဲ့၊ အေဖျဖစ္သူကလဲ
“ဟုတ္တယ္ေလ၊ မင္းတို႕က အလိုက္သိျပဳေပးရင္ေတာ့ ငါလဲ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္တာေပါ့ကြ၊” ဤတြင္ မူးေနေသာ သားျဖစ္သူက
“က်ဳပ္အေဖကိုတာ့ ရုိးရုိးမိန္းခေလးနဲ႕ေတာ့ မေပးစားႏိုင္ဘူး၊ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး မိုးမိုးျမင့္ေအာင္နဲ႔မွ သေဘာတူ ႏုိင္မယ္၊ က်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ရန္ကုန္ဆင္းျပီး သြားေျပာေပးမယ္၊ သူလက္ခံရင္ လက္ထပ္ေပးမယ္ အေဖ၊” ဟု သားျဖစ္သူက မူးမူးကန္းကန္းႏွင့္ ေျပာၾကားသည္ကို ဖခင္ျဖစ္သူသည္ တကယ္ယံုၾကည္ေန ေလေတာ့သည္၊ မိမိႏွင့္ေတြ႕တိုင္း
“ဦးဇင္းေရ, တပည့္ေတာ္ကို မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ႏွင့္ လက္ထပ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာေနတာဘဲ ၊ ဘယ္ေန႔ရယ္ေတာ့ မသိဘူး ”ဟု ဘၾကီးခမ်ာ ေျပာေနရွာသည္၊ မိမိ၏ စိတ္အတြင္းမွ ေျပာလိုက္မိသည္က
“ေကာင္းကင္က ၾကယ္ကို ယူရင္ ရေကာင္းရလိမ့္မယ္၊ မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးထင္တယ္ ဘၾကီးေရ၊ ကံေကာင္းလို႔ ဘၾကီးရခဲ့ရင္ေတာ့ ဦးဇင္းလဲ ဂုဏ္ယူရတာေပါ့၊ ဒို႔ဘၾကီးက ရုပ္ရွင္မင္းသမီး မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ေယာက္က်ား”ဟူ၍ပင္ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။ ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment