အကၽြႏု္ပ္တို႔၏ သာသနတကၠသိုလ္ၾကီးသည္ လဆန္း(၈)၇က္ လဆုပ္(၈)ရက္ဥပုသ္ရက္မ်ားတြင္ ေက်ာင္းႏွစ္ ရက္ပိတ္ေပးေလ့ရွိသည္၊ ထိုေန႕မ်ားတြင္ အကၽြႏ္ုပ္သည္ ရြာျပန္လည္ပတ္ေလ့ရွိသည္၊ ျပာသိုလ္လဆန္း(၈) ရက္ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္သည္၊ အကၽြႏု္သည္ ထိုေန႔ နံနက္ေစာေစာ (ရ)နာရီေလာက္တြင္ ေနပူဆာလွဳံရင္း ဥပုသ္သည္ ဒါယကာ ဒါယိကာမၾကီးမ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနေလသည္ ၊ ထုိစဥ္ ရြာအတြင္းမွ အလြန္လွ်င္ အၾကြားသန္ေလ့ ရွိေသာ ေမာင္ညြန္႔၀င္း တစ္ေယာက္စက္ဘီးအသစ္ကေလးစီးျပီး အျပင္ထြက္လိုက္၊ ရြာအတြင္း ၀င္သြားလိုက္္ႏွင့္ အလုပ္ရွ်ပ္ေနေလသည္၊ အကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ဥပုသ္သည္မ်ားသည္ ထိုအျခင္းအရာကို ျမင္ေနၾကရသည္၊ သူသည္ အလြန္အင္မတန္မွ ခ်မ္းေအးလွေသာ ေဆာင္းတြင္းမွာ အက်ၤ`ီ(အေပၚအ၀တ္)မ၀တ္ဘဲ ေလွ်ာက္သြားေနသည္က ပို၍ပင္ထူးဆန္းေပစြ၊ သို႔ျဖစ္၍ အကၽြႏ္ုပ္လည္း ဥပုသ္သည္မ်ားအား
"ဒကာၾကီး ဒကာမၾကီးတို႔ ဟိုမွာ ညြန္႔၀င္းၾကည့္ပါအံုး၊ ဒီေလာက္ေအးတဲ့ ေဆာင္းတြင္းၾကီးမွာ အက်ၤ`ီ(အေပၚအ၀တ္) မပါဘဲ ေလွ်ာက္သြားေနတာ ဒီေကာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ" လို႔ မိမိက ေမးေသာအခါ ဥပုသ္သည္မ်ားက
"ဦးဇင္းက ရြာမွာ အျမဲမရွိေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ ဒီေကာင္ ဟုိတစ္ပတ္က ခ်ဲထီငါးရာဖိုးေပါက္တယ္ေလ၊ ခ်ဲထီးေပါက္ေတာ့ စက္ဘီးအသစ္တစ္စီး၀ယ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ဆဲြၾကိဳးတစ္ကံုး၀ယ္တယ္ေလ၊ သူ႔ဆြဲထားတဲ့ ဆြဲၾကိဳး လူမျမင္မွာ စိုးလို႔ အက်ၤ`ီ(အေပၚအ၀တ္) မ၀တ္တာ၊ ၾကြားခ်င္တာကိုး ဦးဇင္းရဲ႕"တဲ့ ဥပုသ္သည္မ်ားေျပာမွဘဲ ရွင္းသြားေတာ့သည္၊ အကၽြႏု္တုိ႔၏ ရြာမွ ရြာသားမ်ားသည္ကား ၾကြားသည့္ေနရာမွာေတာ့ ကမၻာတြင္ စံတင္ေလာက္ပါေပ၏၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ မိမိက်န္းမာေရးႏွင့္ အသက္ကိုပင္ ပဓာနမထားဘဲ ၾကြားေနၾကသည္၊ အလြန္ပင္ထူးဆန္းေပစြ၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနယ္မွ မိမိရြာတြင္ ေက်ာင္းထုိင္ေနေသာ ဆရာသမားက
"ေမာင္ဇ၀နေရ မင္းရြာက ရြာသူရြာသားေတြကေတာ့ အ၀တ္အစား၀တ္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး မင္းသားက အရွဳံးေပးရလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ္ အိမ္သြားၾကည့္ ညစာ စားစရာ ဆန္မရွိဘူး"တဲ့
"ဆရာေတာ္ေျပာမယ္ဆိုလဲ ေျပာေပရာ၏၊ မိမိရြာသူရြာသားေတြကလဲ မိမိရြာသူရြာသားေတြပဲကိုး၊သူတို႔ကလဲ ၾကြားတဲ့ေနရာမွာ လြန္ကို လြန္ပါေပတယ္၊" ဟူ၍သာ မိမိျငီးတြားမိပါေတာ့သည္။
"ဒကာၾကီး ဒကာမၾကီးတို႔ ဟိုမွာ ညြန္႔၀င္းၾကည့္ပါအံုး၊ ဒီေလာက္ေအးတဲ့ ေဆာင္းတြင္းၾကီးမွာ အက်ၤ`ီ(အေပၚအ၀တ္) မပါဘဲ ေလွ်ာက္သြားေနတာ ဒီေကာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ" လို႔ မိမိက ေမးေသာအခါ ဥပုသ္သည္မ်ားက
"ဦးဇင္းက ရြာမွာ အျမဲမရွိေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ ဒီေကာင္ ဟုိတစ္ပတ္က ခ်ဲထီငါးရာဖိုးေပါက္တယ္ေလ၊ ခ်ဲထီးေပါက္ေတာ့ စက္ဘီးအသစ္တစ္စီး၀ယ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ဆဲြၾကိဳးတစ္ကံုး၀ယ္တယ္ေလ၊ သူ႔ဆြဲထားတဲ့ ဆြဲၾကိဳး လူမျမင္မွာ စိုးလို႔ အက်ၤ`ီ(အေပၚအ၀တ္) မ၀တ္တာ၊ ၾကြားခ်င္တာကိုး ဦးဇင္းရဲ႕"တဲ့ ဥပုသ္သည္မ်ားေျပာမွဘဲ ရွင္းသြားေတာ့သည္၊ အကၽြႏု္တုိ႔၏ ရြာမွ ရြာသားမ်ားသည္ကား ၾကြားသည့္ေနရာမွာေတာ့ ကမၻာတြင္ စံတင္ေလာက္ပါေပ၏၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ မိမိက်န္းမာေရးႏွင့္ အသက္ကိုပင္ ပဓာနမထားဘဲ ၾကြားေနၾကသည္၊ အလြန္ပင္ထူးဆန္းေပစြ၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနယ္မွ မိမိရြာတြင္ ေက်ာင္းထုိင္ေနေသာ ဆရာသမားက
"ေမာင္ဇ၀နေရ မင္းရြာက ရြာသူရြာသားေတြကေတာ့ အ၀တ္အစား၀တ္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး မင္းသားက အရွဳံးေပးရလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ္ အိမ္သြားၾကည့္ ညစာ စားစရာ ဆန္မရွိဘူး"တဲ့
"ဆရာေတာ္ေျပာမယ္ဆိုလဲ ေျပာေပရာ၏၊ မိမိရြာသူရြာသားေတြကလဲ မိမိရြာသူရြာသားေတြပဲကိုး၊သူတို႔ကလဲ ၾကြားတဲ့ေနရာမွာ လြန္ကို လြန္ပါေပတယ္၊" ဟူ၍သာ မိမိျငီးတြားမိပါေတာ့သည္။
0 comments:
Post a Comment